Niet meer te tellen

Ik las eens in een roman ('breibabes' van Debbie Macomber ISBN 9026985665, echt een aanrader!!) dat een echte breister op een gegeven moment zoveel op de pennen heeft staan dat ze het niet meer tellen kan. Ik herken mezelf daar volkomen in. Ik heb meestal wel een project waar ik het meeste mee bezig ben, maar ik heb altijd nog een aantal andere dingen die ik zo nu en dan ook weer even pak. Momenteel ben ik voornamelijk bezig met een kimono van mohair. Het natte en koude weer doet een beroep op mijn behoefte aan warme en zachte wol. Verder ben ik bezig met een ajoursinglet van witte katoen. Aangezien ik er op het moment niet aan moet denken om zo'n luchtig gevalletje aan te trekken, is mijn breibehoefte bij dit werkstuk nu even niet zo sterk. Verder ben ik van zilvergrijze katoen een bolero aan het maken en van dezelfde katoen in een ander, meer beige, kleurtje haak ik een vestje met schelpensteken. Er ligt een half gehaakt cirkelvest van ouderwetste schapenwol en van diezelfde wol in een andere kleur wil ik nog een lekker winters geval maken, wat weet ik nog niet precies. Ik heb ook nog een aantal bollen groene acryl liggen waar ik kussens van wil maken voor in huis.
Ik vind het heerlijk om steeds ergens anders aan te kunnen werken. Ik hou van veel afwisseling en op die manier past er bij al mijn buien wel een haak- of breiwerk...